Βρήκα ένα ντενεκεδένιο ταμπούρλο.
Βρήκα ένα ντενεκεδένιο ταμπούρλο.Ήταν ένα βράδυ του Αυγούστου που αποφάσισα να πάω στην ταινιοθήκη στο σινε Λαίς [θερινό εννοείται] για να δω τη Περσονα του Ι. ΜΠΕΡΓKΜΑΝ. Διέσχιζα το Γκάζι και μπροστά στις σκάλες του μετρό Κεραμικός κοντοστάθηκα να χαζέψω το καλοκαιρινό πλήθος, δηλ. πιο πολύ από οτιδήποτε τα νέα κορίτσια με τα ελάχιστα ρούχα, με σορτς και πέδιλα, μμμα... πολύ μικρά εφαρμοστά σορτς ... Μικροπωλητές, ψευτοκοσμήματα και τατούαζ χενα, μεταχειρισμένα βιβλία.
Χάζευα, δοσμένος ψυχή και σώματι στο χάζεμα, θα πρέπει να ήταν γραμμένο στο κούτελο μου με φωτεινούς χαρακτήρες: αφηρημένος χαζός, χαζεύει σαν χάχας, ευκαιρία για γρήγορη πώληση! Δεν είχα καμιά διάθεση για κανενός είδους αγορά, όμως με το που μου έτεινε το βιβλίο ο άνθρωπος λέγοντας μου αυτό είναι για σένα, ακριβώς ένα μοναδικό βιβλίο για εσάς… το κοίταξα, η εναλλαγή δεύτερου ενικού και μετά δεύτερου πληθυντικού βραχυκύκλωσε την υπνοβατούσα αφηρημάδα μου, έπιασα το χοντρό με σκληρό κάλυμμα βιβλίο, σκάναρα τη φτωχική πραμάτεια απλωμένη πάνω σε κάτι σαν σεντόνι, συμφώνησα νοερά ότι πράγματι ήταν το μοναδικό για μένα βιβλίο από ότι είχε προς πώληση, είπα, πόσο, είπε, επτά ευρώ κύριε, ορίστε πάρτε, είπα και περίμενα τα ρέστα από το 20ρικο και βρέθηκα στο σινεμά με το βλέμμα στο μπεργμαν και στο χέρι το ΝΤΕΝΕΚΕΔΕΝΙΟ ΤΑΜΠΟΥΡΛΟ(biblionet.gr) ΤΟΥ ΓΚΥΝΤΕΡ ΓΡΑΣ.
Δυο μήνες από τότε τώρα το τελειώνω, ναι, μου πήρε δυο σωστούς μήνες. Έτσι μετ` εμποδίων μου βγήκε το διάβασμα του, το αφήνω και μετά ξαναγυρνώ στο έπος του τυμπανιστή Γκρας.
Α, ναι ήδη στο σινεμά ξεφυλλίζοντας το, θυμήθηκα ότι με αυτόν το γερμανό ήμασταν παλιοί γνώριμοι. Πριν πολλά χρόνια ίσως και πάνω από 20, είχα διαβάσει ένα άλλο, επίσης εκτεταμένο, εκνευριστικά δυστοπικό, ιδιοφυώς σαρκαστικό, βιβλίο του, το ΜΠΟΥΤ, το ψάρι. Και να με το που άρχισαν οι τυμπανισμοί, θυμήθηκα τη γνωστή, μέσο-πολεμικη και αρχαία μεσαιωνική γενέτειρα, πόλη Ντάντσιχ και τώρα Γκτάνσκ. Η εμμονή του τυμπανοκρούστη γερμαναρά με την γενέθλια γενέτειρα του είναι επική. Έπος είναι και το 650 σελίδων Ντενεκεδένιο Ταμπούρλο του, και ας μη νομιστεί ότι τα είπε όλα εκεί μέσα, όχι το Ντάντσιχ έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να το εξαντλήσει ουδέποτε τη αδηφάγα τυμπανοκρουστότητα του ΓΚΥΝΤΕΡ ΓΡΑΣ, πάντα θα είναι το κέντρο που πλέκεται η σκληρή του αφήγηση. Γιατί ο γερμανός αυτός είναι σκληρά και γερμανικά αδίστακτα αυτό-μύθο-ιστορουμενος μουσικός και μάλιστα κρουστός, ιθαγενής της ελεύθερης, χανσεατικής πόλεως του Ντάντσιχ. 
Υψώνει μια στεγνή, σαρδόνια τυμπανοκρουσία μέσα στον ομφαλό της μεγάλης πύρινης Ιστορίας που τον πήρέ-και-τον-σήκωσε χωρίς να τον ρωτήσει, τον γεννημένο το 1927 συγγραφέα του Ταμπούρλου.
Τι καλά που μου κρατεί τόσο πολύ το διάβασμα του! Πόσες φορές έχω αναρωτηθεί ότι διαβάζοντας τόσο γρήγορα, με λαίμαργο ενδιαφέρον, τα βιβλία που με συγκινούσαν, στη πραγματικότητα τα ξεπετούσα, και έτσι έχανα μια νοστιμιά που ισούται με την απόλαυση του καλοφαγά που μασά αργά και καθυστερεί τη κατάποση προς όφελος τελικά μιας σωστής διατροφής. Ίσως όλα αυτά να μην είναι παρά μπουρδολογία και επιτήδευση ενός ακιζόμενου βιβλιομανούς. Όμως ο ΓΡΑΣΣ είναι πραγματικός, το Νόμπελ του αν αυτό σημαίνει κάτι, είναι εξίσου πραγματικό και το οφείλει στο Ταμπούρλο του, είναι επίσης τραχύς και θυμωμένος ιδιαίτερα καυστικός με τη «γερμανικότητα» όπως τη βίωσε πριν, κατά και μετά το πόλεμο. Ο σαρκασμός του δεν χωνευται εύκολα και για αυτό τον πήρα σε μικρές, επαναλαμβανόμενες δόσεις σαν φάρμακο για χρόνια πάθηση. Αυτό θα συμβούλευα για όποιον αναγνώστη/τρια θελήσει να κρούσει το Ντενεκέδενιο Ταμπούρλο για μια και δυο και παραπάνω φορές...
Soni ke kala 21/09/2013
Υ.Γ. 5/10/2013 Σήμερα τέλειωσα την ιστορία του Γερμανού-Κασουβιου τυμπανιστή! Τελικά έγινα και γω ένας πολίτης της ελεύθερης πόλης της Γδύνιας. Να τι θέλω τώρα! κάθε μέρα , να γεννιέται ένας νέος ανυπότακτος τυμπανιστής, να δίνει το ρυθμό στο μέλλον που έρχεται… καθώς όλο πιο ευδιάκριτα βαδίζουμε πάνω στη κόψη ενός ξυραφιού καλά ακονισμένου από to σκοτάδι εκείνου του όχι τόσο πολύ παλιού φοβερού χαμού…
Σύμπτωση!? Στις ΝΥΧΤΕΣ ΠΡΕΜΙΕΡΑΣ ΠΡΟΒΛΗΘΗΚΕ Η κινηματογραφική εκδοχή του,[The_Tin_Drum] του ταμπούρλου, 1979, [βραβευμένη στις ΚΑΝΝΕΣ] με καλεσμένο τον σκηνοθέτη Volker_Schlοndorff. ΑΞΙΖΕΙ !!!
Die Blechtrommel 1979 Movie Trailer - YouTube
