Ο ΣΑΤΑΝΑΣ ΣΤΟ ΓΚΟΡΑΥ- Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΙΣΑΑΚ ΜΠ. ΣΙΝΓΚΕΡ

 Η περίπτωση του  Ισαάκ Μπάσεβιτς Σινγκερ (Singer,_Isaac_Bashevis,_1902-1991)  είναι η τυπική ενός γραφέα που εκπληρώνει με το καλύτερο τρόπο τις κατ` εμένα μοναδικές προϋποθέσεις για να διαβάσω τα γραπτά του οποιουδήποτε…

Πρώτο να έχει καλές, δυνατές  ιστορίες να πει και δεύτερο να τις πει με τα δικά του λόγια.

Ο Isaac_Bashevis_Singer (νομπελ 1978) έχει να πει ιστορίες των εσκεναζίμ(Ashkenazi)_ εβραίων (της πολωνο-ρωσιας), ενός πολιτισμού και ενός τοπίου που δεν υπάρχει πια μετά τον Β’ Πόλεμο. Και τις λέει με τη δικό του παραμυθένιο τρόπο μέσα από την γλώσσα των γιντις. Από αυτή τη σκοπιά είναι πολύ πιο αυθεντικός μες την εβραικότητα του από τους γνωστούς μας κοσμοπολίτες εβραίους  όπως ο Ροτ, ο Κάφκα, ο Σ. Φρουντ  και πολλοι αλλοι

Η δύναμη της αφήγησης του με κάνει να τον θεωρώ εφάμιλλο της δικής μου τρόικας. Και τα δυο βιβλία του  Ο ΣΑΤΑΝΑΣ ΣΤΟ ΓΚΟΡΑΥ και Ο ΣΠΙΝΟΖΑ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΑΓΟΡΑΣπου έχω διαβάσει είναι  απλά απολαυστικά, συλλογές διηγημάτων και τα δυο. Έχω μια προτίμηση στο Ο ΣΑΤΑΝΑΣ ΣΤΟ... που το θεωρώ αριστούργημα.

Η Γίντις κουλτούρα , μυθολογία και παραμυθία, νομίζω, είναι από τις μήτρες  που γονιμοποίησαν κατά μεγάλο μέρος τα επαναστατικά ρεύματα και τις πρωτοπορίες του 20^ου αιώνα, μιας και οι φορείς τους πολύ συχνά ήταν εβραίοι, η εβραϊκής καταγωγής η σε συνάφεια με αυτούς.