OI MΠΑΛΑΝΤΕΣ ΤΟΥ ΣΚΟΡΔΟΥ-MO YAN
Κάποιος πρέπει να συκοφάντησε τον Γκάο Γιανγκ, γιατί ένα μεσημέρι, που το λιοπύρι σφυροκοπούσε τη γυμνή ράχη του και ο αέρας έσερνε παντού την αποφορά του σαπισμένου σκόρδου, ήρθαν δύο αστυνομικοί και τον συνέλαβαν...
Είναι η εναρκτήρια σκηνή του μυθιστορήματος Οι μπαλάντες του σκόρδου, του κινέζου νομπελίστα Μο Γιαν, που δικαίως του χάρισε τον χαρακτηρισμό του απωανατολίτη Κάφκα.
Στην «Κομητεία του Παραδείσου» στην Κίνα, σε ένα αγροτικό σκηνικό λεπτοδουλεμένο, με εικόνες ρεαλιστικές και ζωντανές, γεμάτες ήχους και μυρωδιές, καλαμπόκια θροΐζουν κάτω από τον σκοτεινό βελουδένιο ουράνιο θόλο και πουλάρια χρεμετίζουν ενώ από την άκρη του αλωνιού φτάνει η αναζωογονητική ευωδιά αλογίσιας κοπριάς. Χωρικοί σκονισμένοι και ξυπόλυτοι συναθροίζονται τις καλοκαιρινές νύχτες γύρω από τον τυφλό πλανόδιο τραγουδιστή Τζανγκ Κου, για να ακούσουν τις μπαλάντες του.
Μια περίπτωση κινέζου Iώβ (J.Roth) θυμίζει η περίπτωση του ΜΟ ΥΑΝ(1955). Στις ΜΠΑΛΑΝΤΕΣ ΤΟΥ ΣΚΟΡΔΟΥ που θα πρέπει να είναι σε μεγάλο βαθμό αυτοβιογραφία του, τα δεινά των Ιωβ της δύσης, των ιουδαίων και χριστιανών υπηκόων , δούλων, προλετάριων ωχριούν μπροστά στη κινεζική περίπτωση.
Ο ΜΟ ΥΑΝ* ανήκει στους μεγάλους οικουμενικούς αφηγητές. Δεν ξέρω τι ζόρι τράβηξαν διάφοροι με τη στάση του απέναντι στη κυβέρνηση του και τη βράβευση του με το nobelprize_2012. Ξέρω όμως ότι για να γράψεις ένα βιβλίο σαν τις Μπαλάντες του… θα πρέπει να ήσουν κάποιος που έζησε μέσα στο πετσί του τα βασανιστήρια της πιο ανάλγητης και αδίστακτα καταπιεστικής εξουσίας, που έχει γνωρισει ο πλανητης μας. Οι Μπαλάντες του... , ένα έπος πόνου, παθών και παραλογισμού καθηλώνουν …
Με φόντο την επαρχία της διεφθαρμένης σύγχρονης Κίνας, "OI ΜΠΑΛΑΝΤΕΣ ΤΟΥ ΣΚΟΡΔΟΥ" ισορροπούν ανάμεσα στο δράμα και σε μια κωμωδία τόσο μαύρη, που παύει να είναι κωμωδία. Oι πρωταγωνιστές είναι απλοί χωρικοί, έρμαια μιας βίας που τους σαρώνει και που, στην κινεζική κοινωνία, όπως την περιγράφει το βιβλίο, διαπερνά κάθε σχέση - του κράτους με τον πολίτη, του χωρικού με το συγχωριανό του, του πατέρα με την κόρη, του αδελφού με την αδελφή. Παραληρηματικές σκηνές που εναλλάσσονται με ειδυλλιακές εικόνες φύσης, μια επιμονή στα δεινά του σώματος, και περιστατικά όπως εκείνα στη φυλακή και στο σταθμό των λεωφορείων, που θυμίζουν θέατρο του παραλόγου, χαρακτηρίζουν αυτό το σημαντικό μυθιστόρημα του Μο Γιαν, το οποίο απαγορεύτηκε στην Κίνα ύστερα από τα αιματηρά γεγονότα στην πλατεία Τιεναμέν.
* Μη μιλάς. Αυτό σημαίνει το «Μο Γιαν», το λογοτεχνικό ψευδώνυμο του φετινού νικητή του Νομπέλ Λογοτεχνίας. Ενδιαφέρουσα επιλογή ψευδωνύμου από έναν συγγραφέα, κάποιον δηλαδή που έχει θέσει ως υποχρέωση στον εαυτό του «να μιλάει», έστω και μέσα από τον γραπτό λόγο. Το πραγματικό όνομα του Μο Γιαν είναι Γκουάν Μογιέ.
28DEC2013
by SONIKEKALA