ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ
ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ/ De_Luca,_Erri
Το βουνό κρύβει, έχει στενωπούς, σοφίτες, υπόγεια, όπως ηταν η πόλη των παράφορων πόθων του, είναι όμως πιο μυστικοπαθής. Είχε σκόρπιες κρυψώνες, αποθήκες με ντουφέκια και σκάγια, καταφύγια και λημέρια αθέατα. Έβγαινε από το σπίτι με το όπλο θαρρετά στον ώμο, έφτανε σ`ένα από τα στέκια του, εκεί άλλαζε όπλο και έφευγε για κυνήγι.
Στο λαθροκυνηγό, αργά η γρήγορα, κάποιο στραβοπάτημα θα τύχει, από κάποια δίκη θα περάσει, αυτός όχι. Η αναρρίχηση του είχε φανεί χρήσιμη, χάρη σ` αυτήν είχε βελτιώσει τους δρόμους διαφυγής του. Ανέβαινε για να διασκορπίζει τα ίχνη, σε αντίθεση με τους αναρριχητές που αφήνουν σημάδια στο πέρασμα τους, πέτρες στοιβαγμένες για να δείχνουν το δρόμο, καρφιά στα κατακόρυφα βράχια, σταυρούς στην κορυφή. Τους σταυρούς δεν τους καταλάβαινε: χωρίς τον Εσταυρωμένο πάνω τους ήταν σαν υπογραφή αναλφάβητου κάτω από μια συμβολαιογραφική πράξη γεωγραφίας. Κι όμως, πάνω στην κορυφή Μιάρα της οροσειράς Σέλλα στους Δολομίτες κρέμεται ένας ξύλινος Χριστός, τρία μέτρα ψηλός. Εκτεθειμένος στους καιρούς, σταματάει με τα χέρια ανοιχτα, σαν κυματοθραύστης, το χρόνο, να μην κατρακυλήσει στην πεδιάδα όλος μαζί.
Σελ.44-45
Erri_De_Luca
Ο βασιλιάς των αγριόγιδων έχει κουραστεί. Ανάγκασε για χρόνια το κοπάδι του σε υποταγή, κι αυτόν το Νοέμβρη αναγνωρίζει την παρακμή του – φτάνει η ώρα του διαδόχου. Και ο άντρας έχει γεράσει. Πέρασε άγρια, μοναχικά χρόνια λαθροκυνηγός στα βουνά· εκείνη τη μέρα του Νοέμβρη ξέρει ότι κοντοζυγώνει στο τέρμα. Δύο μοναχικά μέλη από διαφορετικά είδη, στη δύση τους. Γεύτηκαν, πειραματίστηκαν και τώρα χάνονται. Πίσω τους το ανοιχτό αχνάρι ξανακλείνει.Ο Έρρι ντε Λούκα γεννήθηκε στη Νάπολη το 1950. Συνιδρυτής της ακροαριστερής πολιτικής οργάνωσης Λότα Κοντίνουα (Συνεχής αγώνας), συγγραφέας, μεταφραστής, ποιητής, σεναριογράφος, σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής σε ταινίες. Βιοπορίστηκε κάνοντας διάφορα επαγγέλματα: οδηγός φορτηγού, εργάτης στη Φίατ, οικοδόμος κτλ. Είναι αλπινιστής με πολλές πρωτιές στην αγωνιστική αναρρίχηση και μεταφέρει στα βιβλία του το πάθος του για τα βουνά και τη φύση. Έργα του: Non ora, no qui, Una nuvola come tappetto, Tu mio, Il nome dellα madre, Il giorno prima della felicità κτλ. Στην Ελλάδα έχουν μεταφραστεί: Η μουσική της θάλασσας (Περίπλους) και Τρία άλογα (Αλεξάνδρεια). Βραβευμένος στη Γαλλία (1994) και τη Γερμανία, χαρακτηρίστηκε από τον ιταλικό Τύπο «συγγραφέας της δεκαετίας».
14.02.2016 SoniKeKala