Χρόνια πολλά
Δυο μούρες κάθονται, δηλαδή έχουν ριζώσει, στις πλαστικές καρέκλες του Everest, στο πεζοδρόμιο, γωνία Αφεντούλη και Ζαννή, στο Πειραιά. Είναι 23 Δεκέμβρη, απόγευμα, έχει βραδιάσει. Απέναντι από τους δυο μεσήλικες θαμώνες, με την πλάτη στην Αφεντούλη δυο νέοι, μαυριδεροί, μοιράζονται ένα καφέ και ένα κινητό.
Η μια μούρη, νεύει προς έναν από τους απέναντι σκουρόχρωμους άντρες.
- Ρε παλικάρι, πως λέγεται το Χρόνια πολλά στα αραβικά;
- Τα Χρόνια πολλά;
- Τα Χρόνια πολλά, στα αραβικά! Ναι!
- Χρόνια πολλά…
- Ρε … τα Χρόνια πολλά, στα αραβικά, λέω…
- Ναι…
- Τα ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!
- Χρόνια πολλά!
- Δηλαδή, τα Χρόνια πολλά στα αραβικά, είναι χρόνια πολλά ?
- Ναι, χρόνια πολλά, λέει ο απέναντι νέος άντρας, ατάραχος.
- Μα …λέτε...τα ... Χρόνια πολλά; όπως λέμε χρόνια πολλά, εδώ;
- Χρόνια πολλά!... Πάντα σοβαρός ο απέναντι.
- Δηλαδή στα αραβικά, το Χρόνια πολλά είναι, χρόνια πολλά, όπως και σε μας? Δε γίνεται ρε… λέει προς το διπλανό του.
- Αφού, είπε χρόνια πολλά, … μπορεί να λένε και αυτοί χρόνια πολλά, απαντά ο φίλος του. Πάντως σου είπε χρόνια πολλά…
- Α, ναι … ε, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, παλικάρια …
- عيد ميلاد سعيد (eid milad saeid), είπε ο νεαρός άραβας χαμογελώντας, στους δυο ντόπιους.
(συνεχιζεται...)
Κ.Β. 23.12.2019