Embracement
Ξαφνικά η Αφρική! ... Ένα ξύλινο ειδώλιο ενός καθιστού ζεύγους. Αυτός ακουμπά τον ώμο της με ελαφρύ εναγκαλισμό. Μια δωρική δυάδα και είναι όλα εκεί, όλα τα σημαντικά!
www.metmuseum.org/SEATED COUPLE, MALI(16th-19th cent.) DOGON PEOPLE
Και πιο κάτω η πλέον αθώα, εκφραστική περιγραφή της εντος μας εγκατεστημένης θλίψης που εδώ, εμείς την λέμε κατάθλιψη και εκεί οι σοφοί αφρικανοί την λένε, «ένα κακό που ήρθε από έξω και μπήκε μέσα μας» και … απο κάτω η αντίστοιχη αντικαταθλιπτική αγωγή !
"Είχαμε πολλά προβλήματα με τους δυτικούς εργαζόμενους στην ψυχική υγεία που ήρθαν εδώ αμέσως μετά τη γενοκτονία και εμείς έπρεπε να ζητήσουμε από ορισμένους από αυτούς να φύγουν.
Ήρθαν και η πρακτική τους δεν ηταν να είμαστε έξω στον ήλιο όπου οι άνθρωποι αρχίζουν να αισθάνονται καλύτερα. Δεν υπήρχε μουσική ή τύμπανα για να κάνουν το αίμα να ρέει και πάλι. Δεν υπήρχε καμία αίσθηση ότι ο καθένας είχε ρεπό έτσι ώστε ολόκληρη η κοινότητα θα μπορούσε να έρθει μαζί για να προσπαθήσει να μας αγκαλιάσει και να μας φέρει πίσω στη χαρά. Δεν υπήρχε αναγνώριση της κατάθλιψης ως κάτι ξενο, ως ένα κακό που εισέβαλε σαν επιδρομέας που θα μπορούσε πραγματικά να εξορκιστεί έξω και πάλι.
Αντ 'αυτού μας καλούσαν, ένα κάθε φορά σε αυτά τα μουντά μικρά δωμάτια και έχουν, να καθίσουμε για μια ώρα περίπου και να μιλήσουμε για όλα τα κακά πράγματα που μας είχαν συμβεί. Τοτε τους ζητήσαμε να φύγουν. "
~ Ένας Ρουάντανιανός μιλά με τον δυτικό συγγραφέα, Andrew_Solomon, για την εμπειρία του με τη δυτική εκδοχή της ψυχικής υγείας και την κατάθλιψη.
"We had a lot of trouble with western mental health workers who came here immediately after the genocide and we had to ask some of them to leave.
They came and their practice did not involve being outside in the sun where you begin to feel better. There was no music or drumming to get your blood flowing again. There was no sense that everyone had taken the day off so that the entire community could come together to try to lift you up and bring you back to joy. There was no acknowledgement of the depression as something invasive and external that could actually be cast out again.
Instead they would take people one at a time into these dingy little rooms and have them sit around for an hour or so and talk about bad things that had happened to them. We had to ask them to leave."
~A Rwandan talking to a western writer Andrew_Solomon, about his experience with western mental health and depression. ΠΗΓΗ:themoth.org/posts/stories/notes-on-an-exorcismhttps://themoth.org/stories
Α, τι τρέχει, αυγουστιάτικα και το telospanton ποστάρει τη μάμα Άφρικα?
Μην είναι που ένα ακόμα αλαφροΐσκιωτο ζεστό καλοκαίρι βαίνει προς την δύση του?
Μήπως στο βάθος ακούγονται ρυθμικά τα αφρικανικά ντραμς του μέλλοντος που έρχεται καταπάνω μας ενώ εμείς κάνουμε τους κουφούς?
Κ.Β 30.08.2014
