Δύσκολος μήνας ο απρίλης η εγώ δυσκολεύομαι? Πότε πότε μπαίνω στη σελίδα του άγγλου παλαιοβιβλιοπώλη, δεν ψωνίζω τίποτα, αλλά εμένα μου αρέσει.
Αποτόλμησα μια μικρή μετάφραση στο πρωταπριλιάτικο ποστ του. Λίγο, όσο πατάει η γάτα μου. Δεν έχω ιδέα γιατί, μάλλον γιατί δεν είχα όρεξη για πιο πολύ σκάψιμο εδώ στα δικά μου θέματα η όπου αλλού. Όλοι σκάβουν και βρίζουν τελευταία. Εγώ προτίμησα τον άνθρωπο από το υγρό Sussex. Μου φάνηκε το πιο νορμάλ να κάνω, σήμερα ένα αργοκίνητο νυσταλέο Σάββατο που παίζει επικίνδυνα με τα νεύρα μου…
Η αγαπημένη λέξη του μεγάλου μου γιου, τώρα τελευταία, είναι η λέξη υποκριτής και συνήθως την απευθύνει προς εμένα. Συγχέει συχνά, την απλή ευελιξία στη ζωή, με το "δυο μέτρα και δυο σταθμά", όμως μερικές φορές έχει απολυτό δίκιο.
Ήμουν, λοιπον τελείως υποκριτής την περασμένη εβδομάδα, όταν βγήκα με τους γιους μου και τους πήγα σε ένα drive-thru Mac Donalts, όταν επι χρόνια κατηγορούσα αυτή την εταιρεία για το φαγητό και τις εργασιακές συνθήκες και πρακτικές της. Παρ’ όλα αυτά ήξερα ότι θα τους άρεσε πολύ.
Στην επιστροφή στο Lewes ο μικρότερος άρχισε να παραπονιέται πως αισθάνεται άρρωστος. Σταμάτησα το αυτοκίνητο σε ένα παράδρομο. Βρεθήκαμε σε ένα μικρό οικισμό με μια μικρή εκκλησία παραδίπλα. Υπάρχουν αρκετές τέτοιες εκκλησίες σε απομονωμένα μέρη που φαίνεται να μην εξυπηρετούν κανένα ποίμνιο, χαμένες στο πουθενά. Μερικά χωριά δεν συνήρθαν ποτέ από το Μαύρο Θάνατο* και άλλα απλά με το καιρό μαράζωσαν και εγκαταλείφτηκαν.
Βγήκαμε και περπατήσαμε, περιπλανώμενοι, ελπίζοντας ότι ο καθαρός αέρας της εξοχής θα συνέφερε το μικρό. Τότε σε ένα δένδρο είδαμε αυτό...
… που μου θύμισε την ταινία The_Longest_Day. Ιδέα δεν έχω πως αυτό το τεντυ-μπεαρ βρέθηκε κρεμασμένο στο δέντρο…
Η εκκλησία, πνιγμένη στους νάρκισσους, θύμιζε την αγροτική ειδυλλιακή ζωή των ημερολογίων Τhis Εngland της εποχής των γονιών μου. Μα όταν πλησιάσαμε κοντά αντικρίσαμε αυτό το μάλλον δυσοίωνο…
*Μαυρος θανατος η επιδημια πανώλης περι το 1350μ.Χ.
(μεχρι εδώ εφτασε η αφέντια μου τη μεταφράση! για πιο πολύ χρειάζονται εγγλέζικα)
H ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΑΓΓΛΟΥ ΠΑΛΑΙΟΒΙΒΛΙΟΠΩΛΗ--> age of uncertainty
Και μια και άρχισα απριλιάτικα να λέω ότι μου κατεβαίνει
Ε, πάνω στον T.S. ELIOT έπεσα και το έρημο απριλη του
Όπως και ναχει τίποτα δεν χάνω η κερδίζω. Και οι δυό, ποιητής και μήνας δεν είναι δα από τους αγαπημένους μου!
“Ο Απρίλης είναι ο μήνας ο σκληρός, γεννώντας
Μες απ’ την πεθαμένη γη τις πασχαλιές, σμίγοντας
Θύμηση κι επιθυμία, ταράζοντας
Με τη βροχή της άνοιξης ρίζες οκνές.
Ο χειμώνας μας ζέσταινε, σκεπάζοντας
Τη γη με το χιόνι της λησμονιάς, θρέφοντας
Λίγη ζωή μ’ απόξερους βολβούς…”
“April is the cruelest month, breeding
Lilacs out of the dead land, mixing
Memory and desire, stirring
Dull roots with spring rain.
Winter kept us warm, covering
Earth in forgetful snow, feeding
A little life with dried tubers…”
Ο Γιώργος Σεφέρης μετέφρασε στα ελληνικά την Έρημη Χώρα απέδωσε τους παραπάνω στίχους.
(The Waste Land) έγραψε ο Τ. S. Eliot το 1922: